pozostawić coś komuś

См. также в других словарях:

• pozostawić — dk VIa, pozostawićwię, pozostawićwisz, pozostawićstaw, pozostawićwił, pozostawićwiony pozostawiać ndk I, pozostawićam, pozostawićasz, pozostawićają, pozostawićaj, pozostawićał, pozostawićany 1. «nie zabrać czegoś lub kogoś ze sobą, nie ruszyć z… …   Słownik języka polskiego

• pozostawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozostawiaćam, pozostawiaća, pozostawiaćają, pozostawiaćany {{/stl 8}}– pozostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozostawiaćwię, pozostawiaćwi, pozostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaofiarować — dk IV, zaofiarowaćruję, zaofiarowaćrujesz, zaofiarowaćruj, zaofiarowaćował, zaofiarowaćowany zaofiarowywać ndk VIIIa, zaofiarowaćowuję, zaofiarowaćowujesz, zaofiarowaćowuj, zaofiarowaćywał, zaofiarowaćywany 1. «wystąpić z gotowością zrobienia… …   Słownik języka polskiego

• zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… …   Słownik języka polskiego

• kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

• podrzucić — dk VIa, podrzucićcę, podrzucićcisz, podrzucićrzuć, podrzucićcił, podrzucićcony podrzucać ndk I, podrzucićam, podrzucićasz, podrzucićają, podrzucićaj, podrzucićał, podrzucićany 1. «rzucić w górę; podnieść w górę nagłym, szybkim ruchem» Podrzucić… …   Słownik języka polskiego

• podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… …   Słownik języka polskiego

• żywioł — m IV, D. u, Ms. żywiołole; lm M. y 1. «siła przyrody i jej przejaw; wszelka siła, substancja, której nie ożywia, którą nie kieruje świadomość; w filozofii starożytnej: każdy z elementów tworzącej świat materii: ogień, woda, powietrze, ziemia»… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• pamięć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pamięćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność gromadzenia, utrwalania w mózgu i odtwarzania w określonych okolicznościach poznawanych aktów, informacji lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego